اسناد تاريخي به وضوح نشان مي دهند بازي يا نوعي ورزش بدنسازي كه عبارت بود از ضربه زدن به توپ با پا و فرستادن آن به درون توري كوچك، در قرن دوم و سوم قبل از ميلاد در درون فرمانروايي خاندان «هال» در ارتش چين مرسوم نبوده است. همچنين اسنادي مستحكم تر نشان مي دهد مرزبندي زميني براي بازي ضرببه به توپ با پا،در شهر كيوتوي ژاپن اتفاق افتاده است. در يونان و روم قديم نيز نوعي بازي شبيه به فوتبال كنوني وجود داشته است، البته هر تيم بيش از 27 بازيكن داشت. به هر حال ذكر دقيق اين مطلب كه فوتبال دقيقاً كي و كجا شروع شد امري ناممكن است. اما منطقي است كه بپذيريم بازي با توپ كه ما در ورزش هاي شكل يافته كنوني، بيش از 3000 سال قبل در جايي روي اين كره خاكي وجود داشته است.

اما قدر مسلم آنست كه انگلستان محل تولد فوتبال جديد و اتحاديه فوتبال است و جاي هيچ شك و ترديدي در آن نيست. انگلستان همراه با اسكاتلند مشتركاً پايه گذاران فوتبال شكل يافته كنوني مي باشند.

فوتبال كه به زبان عاميانه مردم انگليس ساكر (soccer)ناميده مي شود و محبوب ترين و رايج ترين ورزش در بين مردم اين جزيره از قرن هشتم ميلادي به بعد بوده است. اما در شروع به بازي خشن و جنگ تن به تن بيشتر شبيه بود.

در سال 1869 اتحاديه فوتبال در قوانين خود شرطي را وارد كرد كه بموجب آن تماس توپ با دست كاملاً ممنوع باشد و به اين ترتيب شالوده فوتبال جديد ريخته شد. در اين بازي توپ نه نقطه مشخصي كه قبل از شروع بازي تعيين مي شد حركت داده مي شد. صدها نفر در بازي اي شركت مي كردند كه در طول قرن ادامه يافت.

اما از آنجا كه مسابقات فوتبال به خشونت كشيده مي شود، حكومت ها بسيار كوشيدند تا آن را ممنوع كنند. در انگليس پادشاه ادوار سوم در سال 1231 ميلادي قوانيني در اين مورد را منع كرد و كوشيد فوتبال را متوقف كند. در اسكاتلند پادشاه جيمز اول در سال 1424 ميلادي در مجلس اعلام نمود كه هيچ كس حق ندارد در فوتبال بازي كند. اليزابت اول ملكه انگلستان قانوني در مجلس به تصويب رساند كه بر اساس آن براي بازيكن فوتبال مجازات زندان به مدت يك هفته در نظر گرفته مي شد و فرد خاطي مي بايست در كليسا توبه مي كرد. اما هيچ قانوني نتوانست اين بازي را در انگليس متوقف كند. چون فوتبال به بازي اي سردي تبديل شده بود. در سال 1815 كالج اتون مشهورترين مدرسه انگليس يك سري قوانين وضع كرد و پس از مدتي مدارس كالج ها و دانشگاه هاي  ديگر نيز از اين قوانين پيروي كردند. بعدها اين قوانين استاندارد شد و نسخه اي از آن اكنون به عنوان قوانين كمپيريچ شناخته مي شود، در سال 1848 در بسياري از كالج ها و دانشگاه هاي انگليس پذيرفته شد. اما كم كم فوتبال به دو مكتب جدا از هم تقسيم شد. برخي كالج ها و مدارس ترجيح دادند از قوانين مدرسه راگبي پيروي كنند كه در آن به زمين انداختن حريف، ضربه زدن به ساق پا، حمل توپ و خلاصه تمامي قوانينقدغن شده در قوانين كمبريج كاملاً مجاز بود. در 26 اكتبر 1863 يازده باشگاه و مدرسه لندن نمايندگان خود را به همايشي كه در «تاورن فري مزون» تشكيل شده بود فرستادند تا يك سري قوانين اساسي و جداگانه براي مسابقات وضع شود. اين همايش منجر به پيدايش فوتبال و فوتبال راگبي از هم جدا شد. فوتبال يا ساكر: در سال 1880 ميلادي دانشجويان دانشگاه آكسفورد لغاتي را در زبان عاميانه متداول ساختند كه بر اساس آن پسوند er به آخر كلماتي كه آن ها مخفف و كوتاه مي كردند اضافه مي شد. به عنوان مثال براي فوتبال راگبي لغت محاوره اي و عاميانه «راگر» (rugger) وضع شد. روزي از يكي از دانشجويان اين دانشگاه بنام جارلز ورفورد بروان پرسيده شد كه آيا دوست دارد راگر بازي كند و او به شوخي پاسخ داد نه ساكر. او لغت (footballassociatlon) (اتحاديه فوتبال) را مخفف كرده و به آخر آن پسوندer  اضافه كرده بود و لغت ساكر را ساخته بود به اين ترتيب بود كه لغت عاميانه ساكر (soccer) براي فوتبال در انگليس رايج گرديد(ذكر منبع).